พิพิธภัณฑ์อนุสรณ์ถ่านหินโนงาตะ

ทุ่งถ่านหินชิคุโฮะผลิตถ่านหินได้ประมาณ 800 ล้านตันเป็นเวลาประมาณ 100 ปีตั้งแต่ต้นสมัยเมจิถึงปี 1976 ซึ่งมีส่วนช่วยในการพัฒนาอุตสาหกรรมและความทันสมัยของญี่ปุ่น พิพิธภัณฑ์อนุสรณ์ถ่านหินเมืองโนงาตะก่อตั้งขึ้นในปี 1971 เมื่อจำนวนเหมืองถ่านหินลดลงเนื่องจากการปิดเหมืองถ่านหินชิคุโฮะ เพื่อส่งต่อประวัติศาสตร์การทำเหมืองถ่านหินสู่คนรุ่นต่อๆ ไป 15 ตุลาคม 2018 อาคารหลักของหอรำลึกถ่านหินเมืองโนงาตะ (เดิมคือห้องโนกาตะของสมาคมเหมืองถ่านหินชิคุโฮะ) และอุโมงค์จำลองของศูนย์ฝึกอบรมบรรเทาทุกข์เป็นส่วนหนึ่งของ "ซากปรักหักพังเหมืองถ่านหินชิคุโฮะ" รวมถึงซากปรักหักพังเหมืองอิดะของเหมืองแม่น้ำมิอิดะ ( เมืองทากาวะ) และซากปรักหักพังเหมืองถ่านหินเมโอะ (เมืองอิอิซึกะ) ในเวลาเดียวกันก็กลายเป็นสถานที่ประวัติศาสตร์ที่กำหนดระดับประเทศตามพระราชบัญญัติคุ้มครองทรัพย์สินทางวัฒนธรรม พระราชบัญญัติคุ้มครองทรัพย์สินทางวัฒนธรรมเป็นกฎหมายที่มีวัตถุประสงค์เพื่อรักษาและใช้ประโยชน์จากทรัพย์สินทางวัฒนธรรมและเพื่อปรับปรุงมรดกทางวัฒนธรรมของประชาชน นอกจากนี้ สถานที่ทางประวัติศาสตร์ยังหมายถึงหอย สุสานโบราณ ซากปรักหักพังของเมืองหลวง ซากปราสาท บ้านเก่า และซากปรักหักพังอื่นๆ ที่มีคุณค่าทางประวัติศาสตร์และวิชาการสูงสำหรับญี่ปุ่น และถูกกำหนดโดยรัฐบาลระดับชาติและท้องถิ่น ผู้จัดการของอดีตแหล่งถ่านหิน Chikuho เปิดทำการ และห้องประชุมถูกใช้เพื่อหารือเกี่ยวกับประเด็นต่างๆ เช่น ปัญหาการขนส่งถ่านหิน ปัญหาด้านความปลอดภัยของเหมือง และการปรับราคาต่อหน่วยเนื่องจากข้อจำกัดในการทำเหมืองถ่านหิน เป็นศูนย์กลางบัญชาการอุตสาหกรรมถ่านหินในชิคุโฮะ ซึ่งสนับสนุนการปรับปรุงญี่ปุ่นให้ทันสมัยตั้งแต่สมัยเมจิจนถึงสมัยโชวะ อุโมงค์จำลองของศูนย์ฝึกอบรมบรรเทาทุกข์ถูกสร้างขึ้นโดยสมาคมเหมืองถ่านหินชิคุโฮะในปี 1912 (เมจิ 45) และอุโมงค์ที่หลงเหลืออยู่ในปัจจุบันนั้นถูกสร้างขึ้นในปี 1920 (ไทโช 9) จนถึงปี 1968 เราได้ฝึกอบรมเจ้าหน้าที่บรรเทาทุกข์จำนวนมาก พิพิธภัณฑ์อนุสรณ์ถ่านหินเมืองโนกาตะจัดแสดงเครื่องช่วยชีวิต Drager (เครื่องช่วยหายใจแบบออกซิเจน) ที่ผลิตในเยอรมันซึ่งใช้ในขณะนั้น ในประวัติศาสตร์สมัยใหม่ สิ่งอำนวยความสะดวกอันทรงคุณค่ายังคงมีอยู่ -ตัดตอนมาจากเว็บไซต์พิพิธภัณฑ์อนุสรณ์ถ่านหินเมืองโนกาตะ-