มาสำรวจทรัพย์สินทางวัฒนธรรมของสวนชิบะกันเถอะ!

เกี่ยวกับสวนสาธารณะชิบะ

สวนชิบะ เขตมินาโตะ ตั้งอยู่ในโตเกียว ติดกับสถานี JR ฮามามัตสึโจ ซึ่งเชื่อมต่อสนามบินฮาเนดะเข้ากับใจกลางเมือง

อาคารทางประวัติศาสตร์ยังคงมีอยู่จนถึงทุกวันนี้ และถึงแม้จะเป็นเมืองใหญ่ แต่ก็มีอาคารจากสมัยเอโดะเช่นกัน โตเกียวทาวเวอร์ตั้งอยู่ภายในสวนชิบะซึ่งเป็นสถานที่สำหรับพักผ่อนของประชาชน และด้านล่างเป็นวัดขนาดใหญ่ชื่อโซโจจิ มาดูสถานที่ท่องเที่ยวรอบๆ สวนชิบะที่อุดมไปด้วยทรัพยากรการท่องเที่ยวกันดีกว่า

คู่มือพื้นที่รอบสวนชิบะ

บริเวณโตเกียวทาวเวอร์

โตเกียวทาวเวอร์ตั้งอยู่ในสวนสาธารณะชิบะ มีการประดับไฟในเวลากลางคืนและเป็นจุดถ่ายรูปที่ยอดเยี่ยม ไฮไลท์อีกอย่างหนึ่งคือสีของไฟส่องสว่างจะเปลี่ยนไปตามฤดูกาล ฤดูร้อน ฤดูหนาว และงานต่างๆ

บริเวณสวนสาธารณะชิบะ

มีวัดโซโจจิซึ่งเป็นวัดประจำตระกูลโทคุงาวะที่มีมาตั้งแต่สมัยเอโดะ นอกจากนี้ยังมีวัดและประตูอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องกับตระกูลโทคุงาวะอีกด้วย สวนสาธารณะแห่งนี้เป็นที่ชื่นชอบของผู้พักอาศัยในฐานะสถานที่พักผ่อน และเป็นสถานที่ที่ประวัติศาสตร์อันยาวนานและชีวิตของผู้คนผสมผสานกัน

4 สถานที่ท่องเที่ยวในสวนชิบะ

1. โตเกียวทาวเวอร์ (เจแปนเรดิโอทาวเวอร์)

เปิดในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2501 เป็นหอวิทยุและหอท่องเที่ยวที่ครอบคลุม ความสูง: 333ม. มีน้ำหนักประมาณ 4,000 ตัน สร้างเสร็จภายในเวลาเพียงหนึ่งปีครึ่งด้วยการนำเทคโนโลยีของญี่ปุ่นทั้งหมดที่มีอยู่ในขณะนั้นมารวมกัน ในฐานะตึกระฟ้าแห่งแรกของญี่ปุ่นซึ่งเสี่ยงต่อภัยพิบัติทางธรรมชาติ พื้นที่สวนสาธารณะชิบะซึ่งมีรากฐานที่แข็งแกร่งได้รับเลือกให้เป็นสถานที่ก่อสร้าง ฐานของฐานของหอคอยลึกลงไปใต้ดิน 20 เมตร และเพื่อเตรียมพร้อมรับลมแรง หอคอยถูกสร้างขึ้นด้วยความเร็วลมประมาณ มีโครงสร้างที่สามารถทนต่อความสูงได้ถึง 90 เมตร เพื่อรักษาโครงเหล็กและรักษาความสวยงาม งานทาสีตัวหอคอยซึ่งดำเนินการทุก ๆ ห้าปีนับตั้งแต่เปิดทำการ จะทำด้วยมือทั้งหมดตั้งแต่ฐานจนถึงการทาสี ปริมาณสีที่ใช้ทาสีประมาณ 34,000 ลิตร ทักษะดั้งเดิมของช่างฝีมือมีความสำคัญต่อการบำรุงรักษาหอคอยทั้งในอดีตและปัจจุบัน

โตเกียวทาวเวอร์ยังปรากฏในผลงานศิลปะและวัฒนธรรมมากมาย รวมถึงภาพยนตร์ อะนิเมะ และนวนิยาย สร้างความประทับใจอย่างลึกซึ้งไม่เฉพาะกับคนญี่ปุ่นเท่านั้นแต่ยังรวมถึงทั่วโลกอีกด้วย การประดับไฟซึ่งเริ่มขึ้นในปี 1989 กล่าวกันว่า "เปลี่ยนทิวทัศน์ยามค่ำคืนของโตเกียว" ทำให้การปรากฏตัวของโตเกียวทาวเวอร์มองเห็นได้ชัดเจนยิ่งขึ้น

2.ซันเกเดมอน (วัดโซโจจิ)

ประตูหลักของวัดโซโจจิ ประตูที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งในญี่ปุ่นตะวันออก

สร้างขึ้นในปี 1611 และสร้างขึ้นใหม่ในปี 1622

วัดโซโจจิเป็นวัดในศาสนาพุทธ แต่ก็มีบทบาทในการไว้ทุกข์ให้กับบรรพบุรุษของตระกูลโทคุงาวะด้วย ตระกูลโทกุงาวะปกครองญี่ปุ่นในสมัยเอโดะตั้งแต่ปี 1603 ถึง 1867 ยุคนี้มีรัชสมัยที่มั่นคงที่สุดในประวัติศาสตร์ญี่ปุ่นจนถึงจุดนั้น และศิลปะและวัฒนธรรมต่างๆ ก็ได้ถือกำเนิดและพัฒนาในภูมิภาคต่างๆ ในช่วงทศวรรษที่ 1700 กล่าวกันว่าประชากรในเอโดะมีมากกว่า 1 ล้านคน (ในช่วงทศวรรษที่ 1800 ประชากรในปารีสมีประมาณ 540,000 คน และประชากรในลอนดอนมีประมาณ 860,000 คน) ว่ากันว่ามีทิวทัศน์อันงดงามที่มองเห็นทัศนียภาพอันงดงาม ทะเล. ``สาม'' ใน ``สันมัคชะ'' แสดงถึง ``ความโลภ ความโกรธ และความโง่เขลา'' และ ``มรรคชะ'' หมายถึงการละทิ้งทั้งสามสิ่งนี้ ประตูนี้เป็นประตูเดียวที่เหลืออยู่ตั้งแต่สมัยเอโดะตอนต้นในวัดโซโจจิ ฉันอยากให้คุณไปที่วัดโดยใช้ประตูนี้ซึ่งคนในเอโดะน่าจะผ่านมา

3. โซมงสุสานไทโทคุอินเก่า

สร้างขึ้นในปี 1632 นี่คือประตูสู่สุสานที่อุทิศให้กับโทคุงาวะ ฮิเดทาดะ (ค.ศ. 159-1632) ซึ่งเป็นรุ่นที่สองของตระกูลโทคุงาวะ ตระกูลโทกุงาวะปกครองญี่ปุ่นในสมัยเอโดะตั้งแต่ปี 1603 ถึง 1867 ในช่วงเวลานี้รัชสมัยทรงมั่นคงที่สุดและมีวัฒนธรรมและศิลปะอันหลากหลายเกิดขึ้นตามสถานที่ต่างๆ ในช่วงทศวรรษที่ 1700 กล่าวกันว่าประชากรในเอโดะมีเกิน 1 ล้านคน (ประชากรในลอนดอนในช่วงทศวรรษปี 1800 มีประมาณ 860,000 คน) วัดขงจื้อและทัชมาฮาลในอินเดียก็เป็นตัวอย่างเช่นกัน ``ไดโตกุอิน'' เป็นชื่อที่ตั้งให้แก่ฮิเดทาดะเพื่อที่จะได้เป็นสาวกของพระพุทธเจ้า สุสานแห่งนี้มีความยิ่งใหญ่และมีขนาดใหญ่ และประตูนี้เป็นประตูแรกที่เข้าไปในสุสาน ประตูทั้งสี่ยกเว้นถูกทำลายในการโจมตีด้วยระเบิดในช่วงสงครามปี 1945 และประตูทั้งสามก็ถูกย้ายในเวลาต่อมา และประตูนี้เป็นประตูเดียวที่เหลืออยู่ในบริเวณนี้ เมื่อคุณมองไปที่ประตูนี้ คุณจะจินตนาการถึงความยิ่งใหญ่ของเทคนิคทางสถาปัตยกรรมในอดีตและความยิ่งใหญ่ของตระกูลโทคุงาวะ

4. สุสานยูโชอินนิเท็นมง

สร้างขึ้นในปี 1717 โทคุงาวะ อิเอสึงุ รุ่นที่ 7 ของตระกูลโทคุงาวะ

(1709-1716) เป็นประตูสุสาน

สุสานคืออาคารที่ประดิษฐานวิญญาณของบรรพบุรุษ เช่น ทัชมาฮาลของอินเดียและวัดขงจื้อของจีน ตระกูลโทคุงาวะปกครองญี่ปุ่นประมาณ 300 ปีในสมัยเอโดะ (ค.ศ. 1603-1867) ซึ่งเป็นยุคที่มั่นคงที่สุดในประวัติศาสตร์ญี่ปุ่นจนถึงจุดนั้นและมีการพัฒนาวัฒนธรรมที่หลากหลาย เอโดะมีประชากร 1 ล้านคนในช่วงทศวรรษปี 1700 และเป็นมหานครที่แซงหน้าปารีสและลอนดอนในขณะนั้น ``ยูโชอิน'' เป็นชื่อที่ตั้งให้แก่อิเอสึงุเพื่อที่จะได้เป็นสาวกของพระพุทธเจ้า สุสานของอิเอะสึงุที่เสียชีวิตเมื่อเขาอายุเพียงแปดขวบ มีความงดงามมากจนว่ากันว่าเทียบได้กับศาลเจ้านิกโกะโทโชกุที่มีอยู่ในเมืองนิกโก จังหวัดโทจิงิ อย่างไรก็ตาม ส่วนใหญ่ถูกทำลายด้วยระเบิดในช่วงสงครามปี 1945 เนื่องจากสุสานดังกล่าวไม่ได้ถูกสร้างขึ้นอีกต่อไปหลังจากรัชสมัยโชกุนโทคุงาวะรุ่นที่ 8 อีกต่อไป ประตูนี้จึงกล่าวได้ว่ามีคุณค่าอย่างยิ่งในการทำความเข้าใจส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์ของตระกูลโทคุงาวะ