ยังไม่สายเกินไปใช่ไหมที่จะถามถึงความแตกต่างของ “โคม” “ตะเกียง” “โคมไฟ”

ก่อนที่จะมีการใช้ก๊าซหรือไฟฟ้า ในประเทศญี่ปุ่นจะได้รับการใช้แสงไฟของเทียนและน้ำมันเป็นส่วนใหญ่และสิ่งที่ถูกนำมาใช้ในช่วงเวลานั้นคือ โคม(โทโร่) , ไฟสำหรับการเดินทาง(อันโด) ,โคมไฟ(โชจิน) ฯลฯ ที่ใช้เป็นอุปกรณ์ให้แสงสว่าง

ชาวต่างชาติที่มองไปที่วิวกลางคืนและคิดว่า “นั่น เป็นแบบญี่ปุ่นจริงๆ” ถ้าจะแยกกับนีออนสมัยใหม่ ดูเหมือนว่าอุปกรณ์ให้แสงสว่างนี้มีอิทธิพลมาก ในครั้งนี้จะขอแนะนำ ความแตกต่างของอุปกรณ์ให้แสงสว่างแบบดั้งเดิมของญี่ปุ่น สำหรับชาวต่างชาติที่แยกไม่ออก

โคม(โทโร่)นั้นคือ

Photo by Pixta

โทโร่นั้น หลักๆแล้วจะใช้ข้างนอกซึ่งตอนนี้คือไฟถนน โทโร่นั้นมีความหมายว่า “แสง” ของ “ตะกร้า” ซึ่งก็เป็นไปตามชื่อเพื่อที่แสงจากเทียนไขจะไม่ถูกดับด้วยลม จึงได้ทำเครื่องมือล้อมรอบบริเวณโดยรอบ วัสดุนั้นจะใช้ไม้หรือโลหะฯลฯ ที่แตกต่างกันไปของที่ทำจากหินนั้น จะถูกเรียกเป็นพิเศษว่าโคมไฟหิน โคมไฟหินนั้นส่วนใหญ่จะถูกตั้งไว้ที่วัด ตอนที่ไปท่องเที่ยวนั้นจะเห็นบ่อยใช่ไหม

ตะเกียง(อันโด)นั้นคือ

เทียบกับโคมไฟโทโร่ที่จะติดตั้งภายนอกอาคารส่วนใหญ่ที่ถูกใช้ในห้องพักคือตะเกียง เราใช้ไฟจากมันด้วยผ้าแช่ในเทียนไขและน้ำมัน เพราะว่าใช้ในห้องส่วนมากจึงทำจากไม้เบา นอกจากนี้รอบๆนั้นจะถูกคลุมไปด้วยกระดาษเพื่อป้องกันลม ตะเกียงขนาดเล็กที่ถูกว่างไว้ที่ข้างเตียง จะถูกเรียกเป็นพิเศษว่าอะริอะเคะอันโด
Photo by Pixta

โคมไฟ(โชจิน)นั้นคือ

แม้ว่าจะถูกคลุมไปด้วยกระดาษเหมือนอันโด แต่เป็นโคมไฟที่มีการพัฒนาเพื่อที่จะสามารถพกพาได้ อย่างที่คิดไว้มีนํ้าหนักเบา นอกจากนี้ยังมีด้ามถือทำให้พกพาง่ายขึ้นและตอนที่ไม่ใช้ ก็สามารถพับเก็บได้ ในปัจจุบันนี้ส่วนมากจะถูกแขวนไว้หน้าทางเข้าของ “อิซากะยะ” ร้านเหล้าสไตล์ญี่ปุ่น จากจุดนั้นที่ญี่ปุ่นจะมีการเรียกอิซากะยะว่า “โคมไฟแดง” ด้วย

ในปัจจุบันนี้แม้โคมไฟเหล่านี้จะลดน้อยลง ถ้าไปที่สถานที่ท่องเที่ยวหรือสถานที่สไตล์ญี่ปุ่นแล้วยังสามารถพบได้ เมื่อคุณมาประเทศญี่ปุ่นโปรดลองมองหาดู เดินไปรอบๆในเวลากลางคืน ยังเป็นหนึ่งในความสนุกที่สามารถเพิ่มเข้าไปได้