จุดเดินเล่นที่เป็นมิตรที่คุณสามารถเพลิดเพลินไปกับเสน่ห์ของโตเกียวนากาโนะได้อย่างเต็มที่

สถานีในเขตนากาโนะ โตเกียว ให้บริการโดยสาย JR Chuo สาย Chuo-Sobu และ Tokyo Metro สาย Tozai

วัดของนิกายโทโยซังในพุทธศาสนานิกายชินงอน บาทหลวงโซโนเบะ เซชู ซึ่งมีร้านขนมอยู่ที่มุมบ้านแถวในย่านเถาหยวน ได้รับข้อความจากชายชราผมขาวผู้มีความฝันและบอกให้เขา ``ประดิษฐานฟุโดซงไว้ ณ ที่แห่งนี้'' ก่อตั้ง โบสถ์ฟูโดะ (บรรพบุรุษของวัดเซ็นโจจิ) Nakano Fudo Zenjoji สร้างขึ้นอย่างเป็นทางการในปี 1955

ถนนช้อปปิ้งนากาโนะ เร็งกาซากะเป็นถนนช้อปปิ้งที่อยู่ห่างจากทางออกทิศใต้ของสถานีนากาโนะ JR/โตเกียวเมโทรโดยใช้เวลาเดินเพียง 1 นาที ซึ่งเชื่อมระหว่างนากาโนะ โดริและโมโมโซโนะ โดริ มีร้านค้าประมาณ 35 ร้านเรียงรายอยู่บนเนินอิฐสไตล์ออสเตรียชวนให้นึกถึงมุมถนนในยุโรป ที่ทางเข้ามีประตูสไตล์สเปน น้ำพุที่ผนังและม้านั่งหินที่ทางเข้าทางด้านทิศใต้ของสถานี Nakano และร้านค้าต่างๆ รวมถึงร้านอาหาร ร้านกาแฟ และบาร์ ทำให้ที่นี่มีบรรยากาศที่ซ่อนตัวน่าดึงดูด เพลงประกอบที่ไหลไปตามถนนและแสงไฟอันอบอุ่นทำให้ผู้มาเยี่ยมชมได้รับพื้นที่ผ่อนคลายและบรรยากาศเหมือนสวนสนุก

นี่คือถนนช้อปปิ้งแบบอาร์เคดที่มีความยาวรวม 224 เมตร ตั้งอยู่ในเขตนากาโนะ กรุงโตเกียว เชื่อมต่อโดยตรงกับทางออกทิศเหนือของสถานี JR Nakano ผ่านอาร์เคด คุณสามารถเพลิดเพลินกับการช้อปปิ้งในร้านค้าประมาณ 110 แห่งโดยไม่เปียกแม้ในวันที่ฝนตก มีร้านค้ามากมาย รวมถึงร้านอาหาร ร้านเสื้อผ้า และร้านขายยา และเนืองแน่นไปด้วยผู้คนแม้ในวันธรรมดา ภายในอาร์เคด มีการจัดนิทรรศการและกิจกรรมตามฤดูกาล โดยที่ ``แกลเลอรีทางอากาศ'' และ ``พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำทางอากาศ'' ได้รับความนิยมเป็นพิเศษ นอกจากนี้ยังมีการติดตั้งกล้องวงจรปิด เพื่อสร้างสภาพแวดล้อมที่คุณสามารถเพลิดเพลินกับการช้อปปิ้งได้อย่างสบายใจ

สวนนากาโนะ ชิกิ โนะ โมริ ในโตเกียว เปิดทำการในปี 2012 (เฮเซอิ 24) เพื่อเป็นสวนป้องกันภัยพิบัติในใจกลาง "เมืองสี่ฤดูนากาโนะ"
สวนสาธารณะมีสิ่งอำนวยความสะดวก เช่น น้ำพุที่คุณสามารถเล่นน้ำได้ และบริเวณสนามหญ้าที่คุณสามารถกางเต็นท์และปิกนิก ทำให้เป็นสถานที่ที่เหมาะสำหรับกิจกรรมพักผ่อนหย่อนใจสำหรับผู้คนทุกวัย ในช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ สวนสาธารณะจะคึกคักไปด้วยครอบครัวและผู้คนที่มาเล่นกีฬา เช่น จ็อกกิ้ง
นอกจากนี้ยังใช้เป็นสถานที่จัดงานขนาดใหญ่ เช่น เทศกาลสนับสนุนนากาโนะโทโฮคุและเทศกาลวิ่งนากาโนะอีกด้วย

สำนักงานวอร์ดย้ายไปที่อาคารใหม่เมื่อวันอังคารที่ 7 พฤษภาคม 2024

อาคารพาณิชย์และที่อยู่อาศัยบุกเบิกที่สร้างขึ้นในญี่ปุ่นในปี 1966 พื้นที่นี้กลายเป็นที่รู้จักในฐานะ ``สถานที่ศักดิ์สิทธิ์สำหรับวัฒนธรรมย่อย'' เนื่องจากมีร้านค้ามากมายที่ดำเนินการโดยคนบ้าคลั่ง เช่น มันดาราเกะ ร้านหนังสือมือสองที่เชี่ยวชาญด้านมังงะ และความเป็นเอกลักษณ์ของพื้นที่ซึ่งดำรงอยู่โดยอาศัยความสัมพันธ์ร่วมกันกับร้านค้าในท้องถิ่น นับตั้งแต่เปิดตัวก็มีเสน่ห์ดึงดูดใจเช่นกัน ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ร้านนาฬิกาหลายแห่งที่ซื้อและขายนาฬิกาแบรนด์หรู นาฬิกาโบราณและวินเทจ ฯลฯ ได้เปิดขึ้น และชั้นสามก็ดึงดูดความสนใจในฐานะ ``สถานที่ศักดิ์สิทธิ์สำหรับนาฬิกา'' จำนวนร้านค้าใหม่ก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน เพิ่มขึ้นและสถานการณ์ก็เริ่มวุ่นวายมากขึ้น

วัดของนิกายเมียวชินจิของนิกายรินไซ ที่เรียกกันทั่วไปว่า "วัดลิง" เพราะมีรูปปั้นหินรูปลิงอยู่หน้าประตู ชื่อนี้มีต้นกำเนิดมาจากสมัยที่วัดแห่งนี้มีอยู่ที่คางุระซากะ เมื่อโคมารุหยุดพระภิกษุที่กำลังกำลังจะขึ้นเรือข้ามฟาก แต่เรือกลับจมลงตรงหน้าเขา และต้องขอบคุณโคมารุที่ทำให้เขาสามารถหลบหนีออกมาได้ วัดแห่งที่สองของพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์เจ้าแม่กวนอิมทั้ง 33 แห่งในยามาโนเตะ และวัดแห่งที่ 19 จากพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์เจ้าแม่กวนอิมทั้ง 33 แห่งในโตเกียว

วัดของนิกายโทโยซังของนิกายชินงอน ก่อตั้งในศตวรรษที่ 16 และเป็นที่รู้จักในฐานะแพทย์ นานมาแล้ว คาซึโกะ ลูกสาวของโชกุนโทกุกาวะคนที่สอง ฮิเดทาดะ ป่วยด้วยโรคตาร้ายแรง แต่เมื่อเธอสวดภาวนาต่อยาคุชิเนียวไรที่วัดแห่งนี้ เธอก็หายขาดทันที และนี่คือสาเหตุที่เธอถูกเรียกว่าชิกันยาคุชิ มีงานแสดงสินค้าจัดขึ้นทุกวันที่ 8 ของทุกเดือน และบริเวณดังกล่าวก็คึกคักไปด้วยกิจกรรมต่างๆ วัดลำดับที่ 71 ในโกฟุไน

ศาลเจ้าแห่งนี้อุทิศให้กับมิจิซาเนะ สึกาวาระ ซึ่งถือเป็นเทพเจ้าแห่งทั้งวรรณกรรมและศิลปะการต่อสู้ และอุเคโมชิโนะคามิ เทพเจ้าแห่งอาหาร บ่อน้ำที่เป็นผู้พิทักษ์หมู่บ้าน Arai ในอดีตและที่มาของชื่อสถานที่ `` Arai '' อยู่ที่บริเวณนั้น นอกจากนี้ ที่ประดิษฐานอยู่ที่นี่ยังมีรูปปั้นวัวที่ว่ากันว่าสุกาวาระ โนะ มิจิซาเนะเคยใช้ และว่ากันว่าถ้าคุณตีมัน คุณจะได้รับพรด้วยการหายจากความเจ็บป่วยและความสำเร็จในการศึกษาและความปรารถนาอื่นๆ

สวนสาธารณะแห่งนี้เปิดในบริเวณเรือนจำนากาโนะในโตเกียว ตั้งแต่ปี 1981 เป็นต้นมา ได้รับการค่อยๆ พัฒนาให้เป็นอุทยานป้องกันภัยพิบัติพร้อมกับโรงบำบัดน้ำเสียใต้ดิน และเริ่มงานพัฒนาขื้นใหม่ในปี 2017 และเปิดอีกครั้งในวันที่ 1 เมษายน 2020 มีลานออกกำลังกายอเนกประสงค์ ลานอเนกประสงค์ขนาดเล็ก สนามเด็กเล่นน้ำ ลานหญ้า ลานบาร์บีคิว เส้นทางวิ่งจ๊อกกิ้ง ลานริมน้ำ ลานสำหรับสุนัข สวนดอกไม้ และลานอุปกรณ์สนามเด็กเล่น

ศาลเจ้าแห่งนี้อุทิศให้กับซูซาโนะโนะมิโคโตะ ผู้ซึ่งสังหารงูแปดง่าม (ยามาตะโนะโอโรจิ) ผู้พิทักษ์ทั่วไปของอดีตหมู่บ้านโนกาตะ กล่าวกันว่าต้นกำเนิดของมันย้อนกลับไปในสมัยนันโบกุโจ ในปีแรกของยุคโชเฮ (ค.ศ. 1346) ในบริเวณนี้มีต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ที่เรียกว่า ``ซันบงวานิชิมัตสึ'' และ ``สุนัขดูแลเด็ก'' ซึ่งว่ากันว่าจะนำโชคดีมาเพื่อการคลอดบุตรอย่างราบรื่นหากคุณตีมันสามครั้ง

เดิมก่อตั้งขึ้นภายในปราสาท โอดาวาระ ในช่วงครึ่งหลังของยุคเซ็นโกคุ โดยมีพระพุทธรูปส่วนพระองค์ของตระกูลโฮโจเป็นรูปหลัก วัดของนิกายโอมูโระแห่งนิกายชินงอน ในปี ค.ศ. 1611 ได้ถูกย้ายไปที่เอโดะยะโนะคุระ และในปี ค.ศ. 1644 ได้ถูกย้ายไปที่เซ็นโซจิโจ ในช่วงยุคไทโชและ โชวะ ถูกไฟไหม้สองครั้ง ครั้งแรกในเหตุการณ์แผ่นดินไหวครั้งใหญ่ที่คันโต และอีกครั้งหนึ่งเมื่อได้รับความเสียหายจากสงคราม ต่อมาในปี พ.ศ. ๒๔๙๓ ได้มีการสร้างวิหารหลักขึ้นใหม่ ณ ตำแหน่งปัจจุบัน วัดที่ ๔๑ ของเมืองหลวง

สวนเท็ตสึงาคุโดเป็นสวนสาธารณะที่มีธีมเกี่ยวกับปรัชญา ก่อตั้งขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2447 โดยเอนริโย อิโนอุเอะ ผู้ก่อตั้ง โตโย ได้รับการกำหนดให้เป็นสถานที่มีทัศนียภาพงดงามแห่ง โตเกียว ในปี 2009 และเป็นสถานที่มีทัศนียภาพงดงามแห่งชาติในเดือนมีนาคม 2020
เนินเขา Jiku-Oka ในสวนสาธารณะเป็นที่ตั้งของกลุ่มอาคารโบราณที่มีการออกแบบเป็นเอกลักษณ์ซึ่งกำหนดให้เป็นทรัพย์สินทางวัฒนธรรมที่จับต้องได้ของเขต Nakano รวมถึงสี่หอศักดิ์สิทธิ์ที่ประดิษฐานพระพุทธเจ้า ขง ไทชิ โสกราตีส และคานท์ รวมถึง Rokukendai ซึ่งประดิษฐานนักปราชญ์จาก โตโย 6 คน รวมถึงเจ้าชาย Shotoku และ Sugawara no Michizane และปราสาท เขตนากาโนะ ซึ่งใช้เป็นห้องสมุดในสมัยนั้น

ประชากรในเขตยามาโนเตะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วตั้งแต่ยุคไทโช ดังนั้นการสร้างระบบประปาจึงกลายเป็นเรื่องเร่งด่วน จึงได้สร้างระบบประปาอาราตามะขึ้นมา วัตถุประสงค์นี้คือการสูบน้ำจากแม่น้ำทามะที่คินูตะในเขตเซตากายะ และจ่ายน้ำไปยังเขตนากาโนะ ซูงินามิ โทชิมะ อิตาบาชิ เนริมะ และคิตะ อดีตหอส่งน้ำโนกาตะสร้างขึ้นในปีพ.ศ. 2472 เพื่อจ่ายน้ำให้กับพื้นที่เหล่านี้ หอคอยทรงกระบอกมีความสูงประมาณ 34 เมตร และมีเส้นผ่านศูนย์กลาง 18 เมตร และสามารถกักเก็บน้ำได้ประมาณ 2,000 ตัน น้ำจะถูกกระจายไปยังแต่ละครัวเรือนโดยการกักเก็บน้ำไว้ในหอคอยนี้และปล่อยให้น้ำตกลงมาเองโดยอาศัยแรงดันของน้ำ ปัจจุบันนี้ เมื่อทำหน้าที่ได้สำเร็จแล้ว จึงกลายมาเป็นสถานที่สำคัญของท้องถิ่น และเป็นโบราณวัตถุที่แสดงให้เห็นกระบวนการสร้างเมืองของโตเกียว ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องได้ของชาติ เมื่อปี พ.ศ.2553

นี่คือสวนสาธารณะแห่งใหม่ที่เปิดเมื่อวันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2550 หลังจากเปลี่ยนพื้นที่และชื่อของสวนคิตะเอโคดะเดิม นี่คือสวนสาธารณะป้องกันภัยพิบัติทางตอนเหนือของเขตนากาโนะที่ใช้ป่าอันอุดมสมบูรณ์ในบริเวณที่เคยเป็นโรงพยาบาลแห่งชาตินากาโนะ และสอดคล้องกับสิ่งอำนวยความสะดวกด้านสุขภาพและสวัสดิการ นอกจากนี้ ในปี ค.ศ. 1912 ต้นด๊อกวู้ดอเมริกันซึ่งถูกส่งไปอเมริกาเพื่อแลกกับดอกซากุระ (วอชิงตันโปโตแมคริเวอร์ไซด์) ที่เป็นของขวัญจากญี่ปุ่นถึงสหรัฐอเมริกา ก็ถูกปลูกใน "สถานรับเลี้ยงเด็กโนกาตะ" ที่ครั้งหนึ่งเคยมีอยู่ในบริเวณนี้ และ เติบโตเป็นต้นกล้าและถนนในสมัยนั้น เป็นสถานที่ที่มีประวัติการปลูกเป็นต้นไม้ สวนสาธารณะประกอบด้วยพื้นที่สนามหญ้า พื้นที่อเนกประสงค์ และสระน้ำ (ไบโอโทป) ในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 ได้รับการรับรองให้เป็นทรัพยากรการท่องเที่ยวที่ได้รับการรับรองจากเขตนากาโนะ

สถานีบนสาย Toei Oedo ในเขต Nakano โตเกียว