ไดอารี่ CEC [พื้นที่เกียวโต/โอคาซากิ] สถาปัตยกรรมสมัยใหม่ของเกียวโต

สถาปัตยกรรมสมัยใหม่

เวลาผ่านไปประมาณ 150 ปีนับตั้งแต่การฟื้นฟูเมจิ สถาปัตยกรรมที่มีชื่อเสียงที่เชื่อมโยงความทันสมัยของญี่ปุ่น ยุคหลังสงคราม และความทันสมัย ​​ปัจจุบันมีชื่อเรียกอย่างเสน่หาว่า "สถาปัตยกรรมสมัยใหม่"

เนื่องจากเกียวโตได้รับความเสียหายเพียงเล็กน้อยจากแผ่นดินไหวและสงคราม อาคารสมัยใหม่จำนวนมากจึงยังคงอยู่ ในครั้งนี้เราจะมาแนะนำอาคาร 3 หลังที่สร้างขึ้นรอบๆ พิพิธภัณฑ์ศิลปะเคียวเซร่าเมืองเกียวโต ในพื้นที่โอคาซากิ

สถาปัตยกรรมสมัยใหม่ที่นำมาใช้ในครั้งนี้

・โรงละครโรห์ม

・ห้องสมุดประจำจังหวัดเกียวโต

・ศาลเจ้าเฮอัน

ROHM เธียเตอร์ เกียวโต

ROHM Theatre Kyoto (1960) ออกแบบโดย Kunio Maekawa และเป็นโรงละครยอดนิยมในบริเวณนี้มาหลายปีแล้ว สิ่งที่สะดุดตาเกี่ยวกับอาคารหลังนี้คือโครงสร้างส่วนล่างที่โดดเด่นและโครงสร้างคอนกรีตเสริมเหล็กหนัก

“Piloti ได้รับการเสนอโดย Le Corbusier ที่ปรึกษาของ Maekawa และจุดประสงค์คือการเปิดพื้นที่ให้บุคคลทั่วไปโดยการรื้อโครงสร้างบนชั้นหนึ่งออกแล้วยกอาคารขึ้น

หากมองดูเสาไพลอรีอย่างใกล้ชิด คุณจะเห็นลายไม้ ในอาคารหลังนี้ การนำแบบหล่อที่ใช้ลายไม้มาใช้กับคอนกรีตโดยตั้งใจ จึงสามารถแสดง "ความอบอุ่น" ได้แม้ว่าจะเป็นอาคารคอนกรีตเสริมเหล็กก็ตาม

ความมุ่งมั่นของสถาปนิกต่อเรื่องแบบนี้ว่าถ้าคนไม่รู้ก็จะไม่มีใครสังเกตเห็น นั่นอาจเป็นเหตุผลว่าทำไมผู้คนถึงแห่กันไปที่ ROHM Theatre Kyoto

แสง ลม เสียง และนักบินที่ดึงดูดผู้คน

หอสมุดจังหวัดเกียวโต

ห้องสมุดสาธารณะแห่งแรกของญี่ปุ่น คือ หอสมุดจังหวัดเกียวโต ก่อตั้งเมื่อปี พ.ศ. 2452

ออกแบบโดยโกอิจิ ทาเคดะ ``บิดาแห่งสถาปัตยกรรมคันไซสมัยใหม่'' หลังจากไปศึกษาต่อที่ยุโรปเป็นเวลาสามปี เขาได้ตั้งรกรากที่เกียวโตและทิ้งงานไว้มากมาย

คุณรู้จักใครที่ดูละครยามเช้าเรื่อง “Gochisousan” ของ NHK บ้างไหม? เขายังเป็นนางแบบให้กับ "ศาสตราจารย์ ทาเคโมโตะ" (คุณสึโยชิ มุโระ)

การผสมผสานที่ยอดเยี่ยมของสไตล์ "เส้นโค้งและเส้นตรง" และ "สไตล์ตะวันตกและญี่ปุ่น" มีบรรยากาศคลาสสิกและหรูหรา

นอกจากนี้ยังเป็นหนึ่งในอาคารแรกๆ ที่ใช้ดินเผา (เซรามิกขนาดใหญ่สำหรับการตกแต่งสถาปัตยกรรม) ซึ่งได้รับความนิยมอย่างมากก่อนสงคราม

อย่างไรก็ตาม ได้รับความเสียหายจากแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ฮันชิน-อาวาจิในปี 1995 ต่อมาเหลือเพียงส่วนหน้าอาคาร (ด้านหน้า) ไว้และมีการเพิ่มส่วนใหม่เข้าไป ส่งผลให้มีรูปลักษณ์ในปัจจุบัน

ศาลเจ้าเฮอัน

ศาลเจ้าเฮอันสร้างขึ้นในปี 1891 เพื่อรำลึกถึงวันครบรอบ 1,100 ปีของการโอนเมืองหลวงไปยังเฮอัน มันถูกสร้างขึ้นเพื่อเลียนแบบไดโกกุเด็นในเฮอันเกียว แต่หลังคาทำจากกระเบื้องเคลือบสีเขียว ทำให้ชวนให้นึกถึงสมัยเฮอันมากยิ่งขึ้น

ว่ากันว่าชูตะ อิโตะ ผู้สร้างกิองคาคุก็มีส่วนร่วมในการออกแบบด้วย เห็นได้ชัดว่านี่เป็นอาคารแรกที่อิโตะออกแบบเมื่อตอนที่เขายังเป็นนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา และในฐานะเพื่อนนักศึกษามหาวิทยาลัย ฉันก็อดไม่ได้ที่จะซ่อนความประหลาดใจไว้

บริเวณหน้าศาลเจ้าเฮอันจะแน่นไปด้วยผู้คนอยู่เสมอ

เสน่ห์ของสถาปัตยกรรมสมัยใหม่

มันเป็นอย่างไรบ้าง

ในครั้งนี้ เราได้แนะนำอาคารสมัยใหม่สามหลัง ได้แก่ โรงละคร ROHM จากสมัยโชวะ หอสมุดประจำจังหวัดเกียวโตจากปลายสมัยเมจิ และศาลเจ้าเฮอันจากกลางสมัยเมจิ เสน่ห์ประการหนึ่งของสถาปัตยกรรมสมัยใหม่คือคุณสามารถเรียนรู้เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ผ่านสถาปัตยกรรมได้

แม้แต่อาคารที่ดูย้อนยุคเล็กน้อยที่คุณเคยเดินผ่านมาจนถึงตอนนี้ก็ยังมีประวัติศาสตร์อันยาวนานจริงๆ ด้วยการ ``รู้'' ประวัติศาสตร์ประเภทนี้ คุณสามารถเพลิดเพลินกับทิวทัศน์ที่แตกต่างไปจากปกติได้

ขอให้การเดินทางของคุณเต็มไปด้วยประสบการณ์อันแสนวิเศษ

ขอขอบคุณเป็นพิเศษสำหรับ Naotake Maeda ผู้อำนวยการฝ่ายส่งเสริมการวางแผน พิพิธภัณฑ์ศิลปะ Kyocera เกียวโต

โปรดติดต่อ https://www.cec-kyoto.jp/ สำหรับข้อมูลเกี่ยวกับการสั่งซื้อไกด์เกียวโต