"การสำรวจย้อนยุคในนากาโนะ" - ตอนที่ 1 ท่อระบายน้ำของนากาโนะในโตเกียว - เดินไปตามเส้นทางอนุรักษ์แม่น้ำโมโมโซโนะริมแม่น้ำที่ซ่อนอยู่

ฉันชื่ออิซาโยอิ ซึ่งได้เป็นนักข่าวการท่องเที่ยวของนากาโนะในปีนี้ แม้ว่าฉันจะเป็นนักข่าวที่อายุครบ 60 ปีแล้ว แต่ฉันก็จะแนะนำเสน่ห์อันลึกซึ้งและประวัติศาสตร์ของนากาโนะในซีรีส์ชื่อ ``การสำรวจนากาโนะย้อนยุค''

คราวนี้เราจะมาเดินลอดท่อระบายน้ำซึ่งเป็นร่องรอยของแม่น้ำในอดีตกัน ท่อระบายน้ำคือแม่น้ำหรือทางน้ำที่มีการเปลี่ยนแปลงในทางใดทางหนึ่งจนมองไม่เห็นผิวน้ำอีกต่อไป เศษแม่น้ำในขณะนั้น เช่น เสาที่มีชื่อสะพานและปีที่ก่อสร้างเขียนไว้ และราวจับ สามารถมองเห็นได้ที่นี่และที่นั่นเป็นป้ายท่อระบายน้ำ เดินจากแม่น้ำคันดะ (ใกล้นากาโนะ ซาคากามิ) ไปยังทางแยกนากาโนะไฟว์ สัมผัส "ริมน้ำที่มองไม่เห็น" และดื่มด่ำไปกับความทรงจำอันแสนประทับใจ

จากสถานีนากาโนะ-ซาคากามิ เดินไปตามยามาเตะโดริไปทางแม่น้ำคันดะประมาณ 10 นาที โดยมีเป้าหมายไปที่สะพานซูเอฮิโระ

(สะพานซูเอฮิโระข้ามแม่น้ำคันดะ)

(แม่น้ำกานดา)

ที่จุดบรรจบกับแม่น้ำเถาหยูน (ปัจจุบันคือแม่น้ำเถาหยูน กรีนเวย์) ซึ่งกลายเป็นท่อระบายน้ำ มีอนุสาวรีย์เพลงพื้นบ้านอันโด่งดัง ``แม่น้ำกานดา'' ฝั่งตรงข้ามของแม่น้ำคือคิตะ-ชินจูกุ ในอดีตมีอพาร์ตเมนต์หลายแห่งหรือไม่?

(อนุสาวรีย์บทกวีแม่น้ำกานดา)

ในที่สุดเราก็เริ่มเดินไปตามแม่น้ำเถาหยวนกรีนเวย์ตามท่อระบายน้ำ โตเกียวเคยมีทางน้ำนับไม่ถ้วน แต่ด้วยจำนวนประชากรที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วและการขยายตัวของเมืองตั้งแต่ทศวรรษ 1950 เป็นต้นมา น้ำเสียจากครัวเรือนจึงไหลลงสู่แม่น้ำเดรน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เนื่องจากอิทธิพลของการรณรงค์ตกแต่งเมืองหลวงเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกที่โตเกียว (พ.ศ. 2511) ที่ดินส่วนใหญ่จึงถูกปกคลุมหรือยึดคืน

(เส้นทางอนุรักษ์แม่น้ำเถาหยวน)

ริมถนนสีเขียวมีฉากย้อนยุคจากยุคโชวะมากมายที่หลงเหลืออยู่

(ป้ายร้านอิเล็กทรอนิกส์)

หลังจากเดินทางอ้อมจากสถานี Nakano-Sakagami ในโตเกียวเป็นเวลา 30 นาที เราก็มาถึงจุดหมายแรกของเรา นั่นคือร้านกาแฟบ้านพื้นเมืองเก่าแก่ชื่อ Momogarten

นี่เป็นทิวทัศน์จากยุคโชวะด้วย

เรือนแถวสองชั้นที่สร้างขึ้นในปี 1948 ได้รับการบูรณะให้เป็นร้านกาแฟ

ภายในร้าน เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ

เพียง 10 ก้าวจากแม่น้ำเถาหยวน กรีนเวย์ คุณสามารถเพลิดเพลินกับอาหารเช้าของคุณในขณะที่มองออกไปที่กรีนเวย์ที่มีแสงแดดสดใส

ราคาเพียง 500 เยน และกาแฟก็อร่อยมากเช่นกัน

ปลาทองกำลังว่ายอยู่ในตู้ปลาย้อนยุค

หลังจากพักช่วงสั้นๆ ฉันก็เดินต่อ

เสาสะพานเก่ายังคงอยู่มากมาย ชื่อ "สะพานชามิเซ็น" ดูหรูหรามาก

จากก่อนถึงสะพานมิยาโซโนะบนถนนโอคุโบะ ให้เดินไปตามเส้นทางเก่าของแม่น้ำโมโมโซโนะ ในอดีตแม่น้ำเถาหยวนเป็นลำธารใสที่ไหลคดเคี้ยวช้าๆ ผ่านนาข้าวและทุ่งนา อีกทั้งยังเป็นแม่น้ำที่มีความรุนแรงและมีน้ำท่วมบ่อยครั้ง หลังจากปรับปรุงเป็นช่องทางเดียวสำหรับการพัฒนาที่อยู่อาศัย ก็กลายเป็นท่อระบายน้ำ และในปี 1950 ก็ตัดสินใจเปลี่ยนเป็นท่อระบายน้ำ

เป้าหมายของการเดินคือราว ``คาชินบาชิ'' ที่ยังคงอยู่หน้าโรงเรียนประถมศึกษาเขตโทกะ เขตนากาโนะ

(คาชินบาชิ)

สลักด้วย "Taisho 13" แม้ว่าจะเป็นเพียงด้านเดียว แต่ก็เป็นเรื่องมหัศจรรย์ที่ราวบันไดยังคงอยู่ตรงนั้นตลอดหลายปีที่ผ่านมา ฝั่งตรงข้ามถนนเป็นร้านย้อมผ้าที่มี ``ป้ายท่อระบายน้ำ'' อยู่ด้วย พวกเขาซักผ้าในแม่น้ำเถาหยวนตอนที่มันบริสุทธิ์หรือเปล่า?

การเดินผ่านท่อระบายน้ำก็เหมือนกับการตามล่าขุมทรัพย์และน่าตื่นเต้น ครั้งต่อไปเราจะสำรวจท่อระบายน้ำอื่น

โมโมการ์เทน

ที่ตั้ง: 2-57-7 ชูโอ นากาโนะ-คุ

การเดินทาง: เดิน 10 นาทีจากโตเกียวเมโทรสายมารุโนะอุจิ "สถานีนากาโนะซาคาอุเอะ"

โมโมการ์เทน

164-0011 2-57-7 ชูโอ, นากาโนะ-คุ, โตเกียว

บ้านแถวสองชั้นที่สร้างขึ้นในปี 1948 ได้รับการบูรณะให้เป็นร้านกาแฟ