“การสำรวจย้อนยุคในนากาโนะ โตเกียว” - เดินเล่นรอบๆ ทางออกทิศใต้ของสถานีนากาโนะ ซึ่งอยู่ระหว่างการปรับปรุงใหม่ -

ฉันชื่ออิซาโยอิ นักข่าวการท่องเที่ยวนากาโนะผู้ชื่นชอบการเดินเล่นในยุคเรวะพร้อมถ่ายภาพทิวทัศน์ที่ชวนให้นึกถึงสมัยโชวะด้วยกล้องดิจิตอลรุ่นเก่า พื้นที่รอบๆ ทางออกทิศใต้ของสถานี Nakano ในโตเกียวกำลังอยู่ระหว่างการปรับปรุงใหม่ โดยว่ากันว่าจะเกิดขึ้นทุกๆ 100 ปี เราจะมาแนะนำทิวทัศน์ที่หลงเหลือมาตั้งแต่สมัยโชวะ เนื่องจากทิวทัศน์ของเมืองได้รับการดูแลอย่างสวยงาม

(นาคาโนะ เซาท์ เทอร์ร่า)

Nakano South Terra เป็นสถานที่ที่ซับซ้อนที่เปิดให้บริการในปี 2020 ก่อนหน้านั้น มีอาคารบ้านเรือนที่เรียกว่า ``นาคาโนะ จุทาคุ'' อยู่ในสถานที่แห่งนี้ นับตั้งแต่ที่ผู้คนเริ่มย้ายเข้ามาในปี พ.ศ. 2495 จนกระทั่งถูกรื้อถอนในปี พ.ศ. 2562 ก็มีความเงียบที่ไม่น่าเชื่อว่าจะอยู่ที่หน้าสถานี

(บ้านนาคาโนะในอดีต)

กระเบื้องจากปล่องบันไดใช้สำหรับผนังบ่อป้องกันภัยพิบัติในคอนโดมิเนียม Kosher Heim Nakano Front ที่สร้างขึ้นแทน

เดินไปรอบๆ ถนนช้อปปิ้งนากาโนะ เร็งกาซากะ เพื่อมองหาสิ่งที่หลงเหลือจากยุคโชวะ แม้ว่าถนนช้อปปิ้งแห่งนี้จะปูด้วยอิฐเหมือนตรอกซอกซอยด้านหลังของยุโรป แต่เคยเป็นถนนที่เป็นหลุมเป็นบ่อซึ่งประกอบด้วยลูกรังและยางมะตอยผสมกัน (ชื่อ ``Brick Hill'' ในปี 2002)

(สมาคมช้อปปิ้งนากาโนะ เร็งกาซากะ)

ด้านหลัง Nakano Marui ที่คุณเลี้ยวซ้ายขึ้นเนินไปครึ่งทาง คุณยังคงเห็นโคมไฟของ ``Sakebo Hokkoku''

เป็นร้านชื่อดังในนากาโนะที่เจ้าของร้านเก็บม่านโนเร็นมาเป็นเวลานาน แต่เมื่อปิดไปแล้ว คุณจะไม่สามารถมองเห็นพื้นที่อันเงียบสงบที่มีสไตล์ศิลปะพื้นบ้านได้อีกต่อไป

เมื่อคุณเข้าไปในซอยด้านหลังจาก Sakabo Kitakuni คุณจะเห็นป้ายร้านกาแฟคั่วเองที่เรียกว่า ``JAM'' แต่สถานที่แห่งนี้ก็ปิดเช่นกัน เป็นเรื่องน่าเศร้าที่แสงไฟจากร้านอาหารชื่อดังของนากาโนะดับลง

หากคุณไปทางทิศใต้จาก "JAM" ผ่านตรอกด้านหลัง คุณจะพบกับห้องโถงเถาหยวนและเถาหยวนอินาริ ถัดจากศาลเจ้าอินาริมีบ่อน้ำเก่าแก่

จนกระทั่งประมาณต้นสมัยโชวะ นากาโนะ โดริไม่ได้วิ่งผ่านทางออกทิศใต้ของสถานีนากาโนะ และอาคารสถานีตั้งอยู่ใกล้กับโคเอนจิ (ประมาณ 100 เมตรทางตะวันตกของวันนี้) ดังนั้นเถาหยวน โดริจึงกลายเป็นทางเดินหลักทางใต้ ออก ในเวลานั้น ดูเหมือนจะคับคั่งไปด้วยผู้คนจำนวนมาก เนื่องจากถูกใช้เป็นเส้นทางหลบหนีไปยังวัดโฮริโนะอุจิ เมียวโฮจิ (เขตซูกินามิ)

(ป้ายหินแกะสลักด้วยคำว่า “โฮริ โนะ มิจิ”)

ห้องโถงเถาหยวนสร้างขึ้นในสมัยไทโชเพื่ออธิษฐานขอให้เมืองเจริญรุ่งเรือง และยังคงมีส่วนช่วยในการพัฒนาพื้นที่เถาหยวนและการถ่ายทอดวัฒนธรรมผ่านกิจกรรมและกิจกรรมอื่นๆ

เมื่อวันที่ 15 กันยายน 2024 มีพิธี "มิโคชิโทเกียว" ที่ศาลเจ้านากาโนะ ฮิคาวะ ศาลเจ้าเคลื่อนที่ที่อุ้มเทพประดิษฐานอยู่จะถูกแห่ผ่านพื้นที่เถาหยวนเพื่อสวดภาวนาขอให้วิญญาณชั่วร้ายอพยพ

(แท่นบูชาประจำบ้านขนาดใหญ่ติดตั้งที่หอเถาหยวน)

ผ้าม่านปักที่มีข้อความว่า "โตเกียว นากาโนะมาจิ" นี้มาจากสมัยไทโช

ผู้ถือบัตรจำนวนมากมารวมตัวกันที่ห้องโถงเถาหยวน เพื่อสร้างกระแสให้กับเทศกาล

ศาลเจ้าเคลื่อนที่ของเถาหยวนมีขนาดค่อนข้างใหญ่และสวยงามมากด้วยการตกแต่งและการแกะสลัก เนื่องจากเป็นมิโคชิที่มีน้ำหนักมาก ไม้ค้ำจึงยาวเช่นกัน แต่เมื่อก่อนจะยาวกว่านั้นอีก

เทศกาลนี้นำโดยดนตรีประกอบ ขบวนพาเหรดผ่านพื้นที่เถาหยวนตามจังหวะเสียงกลองไทโกะ ชิโนบุเอะ และฆ้อง ขอขอบคุณทุกท่านที่สืบสานประเพณี

ฉันมุ่งหน้าไปยังอิกะ ร้านอาหารที่อยู่ในบ้านสี่แถวหันหน้าไปทางถนนโอคุโบะ

เมื่อเข้าไปในร้านก็เหมือนกับได้ก้าวเข้าไปในไทม์แมชชีนและกลับไปสู่ยุคโชวะ

เมนูที่เขียนด้วยลายมือบนผนัง โทรศัพท์สีดำที่ยังใช้อยู่ และโต๊ะและเก้าอี้เก่าๆ

เวลาที่ใช้ในการรออาหารในขณะที่เฝ้าดูหลังของเจ้าของช่างเป็นความสุขอย่างยิ่ง

ชุดแฮมเบอร์เกอร์มีความนุ่มและชุ่มฉ่ำ

แค่นี้แหละสำหรับการเดินครั้งนี้ เราพบทิวทัศน์ย้อนยุคมากมายใกล้กับสถานีนากาโนะ ถึงกระนั้นชื่อสถานที่เก่าแก่อย่างเถาหยวน เซนโคมาเอะ อุจิโคชิ และอิริมาจิก็มีเสน่ห์อย่างหนึ่ง แม้ว่าเมืองนี้จะกลายเป็นเมืองใหม่ผ่านการพัฒนาขื้นใหม่ เราก็อยากจะส่งต่อไปยังคนรุ่นต่อๆ ไป

ร้านอาหารอิกะ

ที่ตั้ง: 3-8-2 นากาโนะ เขตนากาโนะ โตเกียว

การเดินทาง: เดิน 7 นาทีจากสาย JR Chuo “สถานี Nakano”